بازی های دیجیتالی به مثابه ابزاری برای آموزش فلسفه
مهدی حق وردی طاقانکی
چكيده
از دیر باز تفریح و سرگرمی با آموزش و یادگیری در دو جبهه مخالف تلقی و همواره بین بازی و آموزش یک مرز جدی وجود داشته است.اما با ورود به عصر دیجیتال، بسیاری از عرصه ها از جمله آموزش و یادگیری تحت تاثیر قرار گرفت و در این میان رسانه بازی های دیجیتالی جایگاه ویژه ای پیدا نموده است. بازی های دیجیتالی با جذابیت های ویژه، منجر شده گیمر مدت زمان زیادی را با اشتیاق وافر که گاه به حد وابستگی شدید می رسد صرف بازی ها نماید که آموزش رسمی قادر بدان نیست. این سرگرمی در کنار جایگاه، صنعتی پول ساز برای تولیدکنندگان، کارکردی آموزشی پیدا و مفاهیمی نوینی همچون “بازی های جدی” ، “بازی های آموزشی”متولد گردیده است. تولیدکنندگان غربی خیلی زود متوجه شدند که بازی های رایانه ای محملی مناسبی برای بیان و شرح ایده های فلسفی هستند. بازی هایی که با روایت های جذاب اما پیچده وگاه چند لایه برخواسته از ایدئولوژی تولیدکنندگان توانایی بیان مباحث سنگین فلسفی به زبانی ساده و قابل فهم حتی برای کودکان دارا می باشند. در این مقاله سعی می شود با نگاهی به نظریه های یادگیری و مباحث مطالعات بازی به چرایی و چگونگی آموزش فلسفه با بازی های دیجیتالی و نیز معرفی و تحلیل برخی بازی ها با مفاهیم فلسفی پرداخته شود.
واژههاي كليدي: آموزش، فلسفه، بازی های جدی، بازی های دیجیتال
مقاله فوق در نخستین کنفرانس تحقیقات بازیهای دیجیتال پذیرفته و به صورت پوستر ارایه شد.
گواهی پذیرش مقاله